hitte en nog meer.....

We zijn nog maar een paar dagen weg maar zoals gewoonlijk voelt het veel langer. We hadden een prima vlucht met KLM, mooi op tijd de volgende dag in Kuala Lumpur. En alles zo vertrouwd, niet gek als je net begint. Toen we aankwamen op KL Sentral keken we echter wel even onze ogen uit. Het was al een modern station maar nu was er een vele verdiepingen tellend gebouw verrezen met alle denkbare luxe en ontelbare restaurants. Nadat we ons wat opgeknapt hadden in het hotel zijn we gelijk heerlijk Indiaas gaan eten. Wij verblijven altijd in Brickfields dat een soort Bollywood is. Indiërs in mooie kleding, schitterende muziek en alles ( nep) goud wat er blinkt. Toch ook gelijk maar even gekeken of we een trein naar Butterworth bij Penang voor december konden reserveren. Bleek slim want er was al veel volgeboekt. Inmiddels kwam de regen met bakken naar beneden. En dan is lopen levensgevaarlijk over gladde tegels. Het scheelde niet veel of ik had nu op krukken gelopen. Nog even gezocht naar onze vertrouwde slijter maar helaas....waar de winkel ooit was, stond nu een hotel. Uiteindelijk lukte het toch om min of meer onder de toonbank whisky uit India te kopen. Het wordt hier dus ook met het jaar conservatiever. De tweede dag hebben we vooral genoten van de vele dans en muziekvoorstellingen die er waren ter ere van de South East asian summit. In " onze" wijk kwam Modi zelfs op bezoek. En de laatste dag zijn we naar Putrajaya gegaan waar we een stadstoer hebben gemaakt. Het is een soort Brasilia, mooi uitgedacht met parken, een meer, overheidsgebouwen en moskees maar ook levenloos en saai. John detoneerde erg in dit steriele landschap want scheurde uit zijn broek. Dat was dus gelijk weer shoppen!
Gisteren zijn we naar hier, naar Makassar gevlogen. Vol vliegtuig waar wij met 3 Fransen, de enige westerlingen waren. Door wat vertraging kwamen we aan het eind van de middag aan. Visum kopen verliep vlotjes. Maar gek is het wel dat de prijs naar 35 us was verhoogd terwijl op alle toeristische bestemmingen je zonder visum wordt binnengelaten! Maar wat een super vriendelijke ontvangst door douane, paspoortcontrole enz. Ik mocht zelfs weer even terug om geld te pinnen. Heel ongebruikelijk. De Damri bus kwam net aanrijden en bracht ons in nog geen 2 uur naar de binnenstad van Makasser. En dan heb ik het over 15 km!!!! Wat een gekkenhuis. Overal brommers, scooters, auto's.... In het pikkedonker vonden we ons hotel dat er zeer flashy uitzag maar de kamer bleek een stuk soberder. Geen probleem maar mogen we wc papier en een handdoek? Niemand die mijn gebarentaal begreep, laat staan mijn Engels. Tot iemand ineens riep: AH.....handdoek!!! Kijk, dat is weer de Nederlandse erfenis! We hadden honger maar werden achteraf gezien de verkeerde kant op gewezen. Uiteindelijk vonden we een kraampje waar we nasi konden krijgen en een fruitsapje. Doodmoe kwamen we terug ons verheugend op een douche. Je raadt het al...een dun straaltje water als je je lichaam tegen de muur drukte. En een afvoer die niet werkte zodat er toch nog een laag water bleef staan. Dat is best vervelend als je naar de wc moet. Enfin, weer 3 trappen af om om hulp te vragen. Ja hoor, een jongen ging met zijn schoenen in het water staan en probeerde wat met een pomp. Tevergeefs...het werd er alleen maar smeriger op. Lachend zei hij" engineering" en vertrok, een spoor achterlatend. Maar vanmorgen is het gelukt om een andere, betere kamer te krijgen en zelfs onze 3 e nacht om te zetten naar de avond voor vertrek. Want het is hier te warm...40 graden vinden zelfs wij niet leuk meer. Je hebt mij nog nooit zo langzaam zien lopen. Bezoek gebracht aan fort Rotterdam met een aardig museum. Dat werd ook bezocht door een grote groep schoolkinderen. En die hebben mij allemaal (!) een hand gegeven! Omdat we morgen naar Rantapao willen, moesten er kaartjes gekocht worden. Wat een onderneming! Taxi op en neer, kilometers buiten de stad.....maar het is gelukt. Vanavond was het erg gezellig aan de boulevard. Overal kun je eten en drinken. Iedereen lacht naar ons maar wil ook met ons op de foto. China is er niks bij. Honderd keer vandaag vastgelegd op de foto met meisjes tegen me aan gedrukt, de vingers in een V teken of wijzend naar mij.
Net even ingeslagen voor de lange reis morgen. Zag daar in het sigarettenmerk pakjes liggen met afgrijselijke foto's. Maar de naam erboven was Relax! Om 9 uur gaat de bus dus vroeg op om met de taxi weer door het gekkenhuis hier naar het busstation te gaan. Volgende bericht misschien uit Torajaland!